Geçmişte “manik depresif” olarak tanımlanan bipolar bozukluk, mani (coşkun, taşkın) ve depresyon (çökkün) dönemlerin belirli sürelerde yaşandığı, ataklar halinde seyreden ancak ataklar arasında tam remisyon (klinik iyilik) bulunan ve çeşitli alt tipleri içeren bir duygudurum bozukluğudur. Atakların süre, sıklık ve şiddetleri değişken olabilir ve kimi hastalar net olarak mevsimsellik tarifler.

Genetik, çevresel etki, yaşam olayları, alkol ve madde ile tetiklenebilen bipolar bozukluk kimi zaman depresyon tedavisi için başlanan antidepresan tedaviden sonra tanı alır. Bunun nedeni, ilk atağını depresyon olarak geçiren bir kişiye başlanan antidepresan tedavinin “manik shift”e yol açmasıdır. Bu kişi, antidepresan başlandığı için bipolar bozukluğa sahip olmamıştır; ilk atağını depresyon olarak yaşayan bu kişi zaten bipolar bozukluğa sahip olduğu için tedavi ile bu ortaya çıkmıştır.

Bipolar bozukluğun tedavisinde duygudurum düzenleyiciler (lityum, sodyum valproat) önemli yer tutmaktadır ve antipsikotik tedaviler ile desteklenmeleri gerekebilir. İlaçlar sadece “atağın iyileşmesini” değil, ataksız dönemlerin sürmesi için koruyucu anlamda da önemlidir. Bipolar bozuklukta atak sayısı arttıkça atağın iyileşme süresi uzayabilir, daha yüksek dozlarda tedavi gereksinimi ortaya çıkabilir ve kişilerin hayatları önemli ölçüde etkilenebilir. Bipolar bozukluğa sahip hastaların atak riskini azaltma ve semptomlarını takip ederek olası bir atağı öngörebilmeleri için psikoeğitim oldukça önemlidir.